کد مطلب:5476 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

مهر پیامبر نسبت به امت
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله آن قدر نسبت به امّت خویش مهربان بود، كه خداوند می فرماید: چون اینان ایمان نیاوردند، گویا داری از شدّت اندوه جان می سپاری. خداوند در آیه شریفه می فرماید:

«فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَی آثَارِهِمْ إِن لَّمْ یُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِیثِ أَسَفًا» [1] ؛ ای رسول، نزدیك است كه اگر امت به قرآن ایمان نیاورند، جان عزیزت را از شدت حزن و تأسّف بر آن ها از دست بدهی.

حضرت سجادعلیه السلام، در این فراز نورانی، چقدر زیبا به بیان مطلب می پردازد:

و أَدْأَبَ نَفْسَهُ فِی تَبْلِیغِ رِسَالَتِك؛ در رساندن پیام و رسالت تو، خود را خسته كرد.

حضرت در رساندن پیام و رسالتی كه بر عهده داشت، ناچار به احتجاج با افراد غیر مسلمان بود كه یقیناً زحماتی برای وجود نازنین پیامبرصلی الله علیه وآله داشته است.

در این جا مناسب است به گوشه ای از آن احتجاج ها اشاره نماییم:


[1] كهف (18) آيه 6.